13 نوامبر 2023- نتایج فاز سوم یک کارآزمایی نشان داد که درمان با تیرزپاتید برای 72 هفته به طور قابل‌توجهی خطر 10 ساله ی پیش‌بینی‌شده برای بیماری های قلبی عروقی آترواسکروتیک(ASCVD) را در مقابل دارونما، در بیماران مبتلا به چاقی یا اضافه وزن بدون دیابت کاهش می‌دهد.

این یافته ها در مجله  یDiabetes, Obesity and Metabolism منتشر شده است.

چاقی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و نیازمند رویکردی فردی و چندوجهی است. چندین توصیه بالینی قبلی بر تغییرات سبک زندگی، از جمله اصلاح رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی، به عنوان اولین خط درمان تمرکز داشتند، دستورالعمل‌های بالینی فعلی به طور فزاینده‌ای مزایای دارودرمانی ضد چاقی را به عنوان مکمل اصلاح سبک زندگی، توصیه می کنند.

دکتر Hankoskyو تیمش، اثر تیرزپاتید را بر خطر طولانی مدت بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک(ASCVD)  در میان افراد چاق یا دارای اضافه وزن بدون دیابت در مطالعه ی SURMOUNT-1 ارزیابی کردند.

محققان یک تجزیه و تحلیل تعقیبی[1] بر روی نتایجSURMOUNT-1  انجام دادند. در فاز سوم این مطالعه، کارآیی و ایمنی تیرزپاتید در بزرگسالان با شاخص توده بدنی ≥30 یا ≥27 کیلوگرم بر متر مربعو حداقل یک عارضه مرتبط با وزن، به استثنای دیابت، ارزیابی شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در گروه درمان با تیرزپاتید (5 یا 10 یا 15 میلی گرم) یا در گروه دارونما قرار گرفتند. تغییر در متغیرهای قلبی متابولیکی از ابتدای تحقیق تا پایان مطالعه(هفته ی 72ام) ارزیابی شد.

محققان امتیازات خطر  ASCVDدهساله را با کمک نرم افزار پیش بینی خطر کالج قلب و عروق آمریکا/انجمن قلب آمریکا در ابتدا، هفته 24ام و هفته 72ام در شرکت کنندگان SURMOUNT-1 بدون سابقهASCVD ، محاسبه کردند. درصد تغییر در نمرات خطر از پایه تا هفته های 24 و 72 بین تیرزپاتید و دارونما با استفاده از مدل ترکیبی برای تجزیه و تحلیل اندازه گیری های مکرر مقایسه شد. این آنالیزها همچنین در شرکت‌کنندگان با ریسک متوسط تا بالا در ابتدا انجام شد.

یافته های کلیدی مطالعه عبارت بودند از:

· گروه های تحت درمان با تیرزپاتید کاهشی را در متغیرهای متابولیک قلبی در طی 72 هفته نشان دادند.

· در 2461 شرکت کننده بدون سابقه ی ASCVD، میانگین امتیاز خطر در ابتدای تحقیق پایین بود و بین گروه ها تفاوتی نداشت(1.5%-1.6%).تغییر نسبی در خطر از شروع مطالعه تا هفته ی 72ام برای گروه تیرزپاتید(23.5%- تا16.4%-) بیشتر از دارونما بود(12.7%؛0.001P <).

· تغییر نسبی در میان شرکت‌کنندگان با خطر پایه متوسط به بالا، برای تیرزپاتید به طور قابل‌توجهی بیشتر بود(0.05 P <).

· شرکت کنندگان در معرض خطر متوسط به بالا، تغییرات نسبی مشابهی را نشان دادند اما کاهش خطر مطلق بیشتری را نسبت به کل جمعیت نشان دادند.

در نتیجه دکتر هانکوسکی و تیمش به این نتیجه رسیدند که "درمان با تیرزپاتید به طور قابل توجهی خطر پیش بینی شده ی 10 ساله ASCVD را در مقابل دارونما، در بیماران مبتلا به چاقی یا اضافه وزن بدون دیابت کاهش می دهد."

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/tirzepatide-significantly-reduces-predicted-risk-of-ascvd-among-patients-with-obesity-without-diabetes-120133